In 1939 werd kamp Westerbork gebouwd. Tot juli 1942 deed het dienst als Centraal Vluchtelingenkamp voor Duits-Joodse vluchtelingen, daarna was het bijna drie jaar lang doorgangskamp van waaruit de nazi’s meer dan 100.000 mensen deporteerden. Slechts 5.000 van hen zouden de oorlog overleven. Na de Tweede Wereldoorlog kreeg kamp Westerbork een nieuwe functie: Interneringskamp voor van collaboratie verdachte Nederlanders.

De complexe geschiedenis van kamp Westerbork wordt op deze website verteld via de verhalen van twee Joodse overlevenden: Hans Margules en Ronnie Goldstein-Van Cleef.

Door te kijken en luisteren naar hun interviews en zich te verdiepen in hun verhalen, kan het voor studenten en leerlingen duidelijker worden wat kamp Westerbork betekent en heeft betekend. Aan de hand van fragmenten, een of meer zelf te kiezen opdrachten, bijzondere bronnen en hulpmiddelen als een tijdlijn en een begrippenlijst, maken studenten en leerlingen een tijdreis door twee door oorlog gevormde levens.